Według niektórych prawdziwy miód to miód płynny, stąd tak duża popularność miodów w słoikach, które delikatnie się przelewają. Jednak sama krystalizacja miodu jest jak najbardziej normalnym zjawiskiem, który w żaden sposób nie wpływa na walory smakowe i zdrowotne miodu. To naturalny proces!
Płynne złoto czyli o naturalnym miodzie słów kilka
Dla wielu łasuchów miód to przede wszystkim substytut słodyczy, sami lekarze zalecają zastępowanie białego cukru miodem, który choć jest porównywalnie kaloryczny (100 g miodu to 319 kcal), to jednak jest zdrowszy. Najczęściej o miodzie mówi się w kontekście ponad 300 substancji, które korzystnie wpływają na zdrowie. Niektóre z właściwości nie zostały dotychczas potwierdzone, a mimo to powtarzana jest teoria, że dwaj znani starożytni naukowcy zawdzięczają swoją długowieczność spożywaniu dużych ilości miodu. Mowa o matematyku Pitagorasie i o ojcu współczesnej medycyny Hipokratesie. Sam miód posiada szereg pozornie wykluczających się właściwości. Miód rozpuszczony w zimnej wodzie bywa stosowany jako lek o działaniu przeciwbiegunkowym.
Natomiast podany w większym stężeniu jako napój na ciepło działa korzystnie na przemianę materii oraz zwalcza zaparcia. Przy próbowaniu miodu pierwsze wyczuwalne nuty to nuty słodyczy, dopiero po chwili na języku można wyczuć nieco gorzkawe nuty, charakterystyczne dla miodu z konkretnych kwiatów. Najwięcej takiej goryczy ma w sobie miód gryczany. Najpopularniejsze i najbardziej znane na świecie rodzaje miodów to m.in. miód Manuka czy grecki miód tymiankowy. W Polsce, według różnych szacunków, najwięcej sprzedaje się miodu lipowego.
Jak rozpoznać dobry miód?
Płynny miód, zarówno prawdziwy, jak i miód “uszlachetniany” dodatkiem cukru, nie różnią się zwykle barwą. Można jednak spróbować zastosować kilka znanych metod, aby sprawdzić, czy złoty miód w słoiku nie jest podrabiany. Najbardziej oczywisty jest test wagi. Większość miodów sprzedaje się w słoikach litrowych, które powinny po wypełnieniu miodem ważyć nie mniej niż 1,4 kg. W przypadku słoików mniejszych trzeba tę wagę odpowiednio przeliczyć uwzględniając pojemność słoika. Inną sprawdzoną metodą jest tak zwany test ściekania, który polega na obserwacji miodu spływającego z łyżeczki. Miód prawdziwy powinien ściekać jednolitą strużką, jednocześnie tworząc na stole charakterystyczny stożek. Prawdziwy miód będzie również rozpuszczać się w wodzie, pozostawiając w płynie nierównomiernie rozłożone smugi. Oznacza to, że prawdziwy miód nie rozpuszcza się od razu w płynach.
Krystalizacja miodu jako naturalny proces
Miód przechowywany w odpowiednich warunkach, a więc w temperaturze 6-10 stopni w miejscu chłodnym i ciemnym, będzie zachowywał swoje właściwości przez nawet 23 lata. Zwykle jednak uważa się, że miód zachowuje swoje właściwości przez około 12 miesięcy. Sam miód już po kilku miesiącach zmienia swój stan skupienia i z płynnego zamienia się w miód stały, czasem o niezwykle jasnej, prawie białej, barwie. Krystalizacja najpóźniej zachodzi w miodach akacjowych, natomiast większość miodów scukrza się do końca roku, w czasie którego zostały zebrane. Jeśli po kilku miesiącach miód jest nadal płynny, nie oznacza to, że jest on miodem sztucznym. Taki miód mógł być odpowiednio przygotowany do sprzedaży, bowiem większość klientów nie kupuje miodów scukrzonych, zatem sprzedawca mógł je tylko podgrzać przed sprzedażą.
Jak rozpuścić skrystalizowany miód?
Scukrzenie czy też zbrylenie miodu, bo tak wiele osób nazywa proces krystalizacji miodu, jest procesem jak najbardziej odwracalnym. Cały proces opisujemy w naszym oddzielnym artykule o dekrystalizacji miodu.
