Wyświetlanie 1–6 z 11 wyników

Filtruj

Miód ten powstaje z soków roślin, czyli ze spadzi. Miód ten ma charakterystyczny zielonkawo-brunatny kolor i korzenny smak, spośród wszystkich rodzajów miodu jest najmniej słodki. Walory smakowe rekompensuje licznymi właściwościami leczniczymi.

Czym jest i z czego powstaje miód spadziowy?

Gdy myślimy o miodzie, pierwszym skojarzeniem jest zazwyczaj obraz pszczoły odwiedzającej kwiat rośliny na bajecznie wyglądającej łące. Jak się jednak okazuje nie zawsze miód pochodzi z nektaru kwiatowego – przykładem innego źródła z którego powstaje ten słodki przysmak jest spadź.

Czym jest spadź? To inaczej sok roślinny pobrany przez owady nawiedzające liście, gałęzie i igły drzew. Zostaje on przez nie przetworzony, a następnie wydalony w płynnej formie o słodkim posmaku (owady nie trawią bowiem cukrów, zadowalając się innymi substancjami pobieranymi z soku). Wśród owadów biorących udział w procesie powstawania tej substancji wyróżnić należy mszyce, czerwce oraz miodówki. Słodycz jaką się charakteryzuje wabi pszczoły, które przenoszą ją do ula i tam poddając dalszej fermentacji przetwarzają w produkt ostateczny, stosowany także przez człowieka – miód spadziowy.

Rodzaje miodu spadziowego

Miód ten nie jest jednorodny – zasadniczą różnicą jaką się w tym wypadku wyróżnia jest pochodzenie soku roślinnego z którego powstała spadź z drzew iglastych bądź też liściastych. W zależności od tego różnią się one między sobą cechami wizualnymi oraz właściwościami.

Miód spadziowy iglasty

W Polsce pochodzi przeważnie z igieł i gałęzi jodły oraz świerku. Jego barwa przechodzi od zgniłej zieleni, przez brąz aż po kolor czarny. W smaku ten rodzaj miodu jest mało słodki, sporadycznie może wykazywać posmak gorzkawy lub kwaśny.

Stosować go można w walce z następującymi schorzeniami i zaburzeniami organizmu: chorobami dróg oddechowych, reumatyzmem, schorzeniami nerek i układu krążenia, chorobami serca, przewodu pokarmowego, oraz w nerwicach. Jak widać zakres jego – wspomagających organizm – właściwości jest niezwykle szeroki i bogaty w zastosowania.  

Spożywanie tego miodu zalecane jest także anemikom oraz osobom pracującym w warunkach szkodliwych dla zdrowia. Szczególnie przydatny może być również – jak substancja wspomagająca – dla osób przechodzących okres rekonwalescencji zdrowotnej. W przeciwieństwie do miodów o pochodzeniu nektarowym, miód ze spadzi iglastej cechuje się wysoką zawartością antybiotyczną – oznacza to, że jest on niejako naturalnym antybiotykiem, mającym zbawienny wpływ na ludzkie zdrowie.

Miód spadziowy liściasty

Ten rodzaj miodu ma ciemną barwę, która może przechodzić w ciemno-żółty odcień. Najczęściej spadź z drzew liściastych zbiera się w Polsce z lipy, klonów oraz dębów. Pod względem aromatu jest on łagodny, delikatny i nie drażniący nawet najwrażliwszego nosa. Smak z kolei jest dość specyficzny.

Podobnie jak jego iglasty odpowiednik i ten rodzaj miodu ma szerokie zastosowanie lecznicze. Polecany jest zwłaszcza dla osób cierpiących na problemy z drogami oddechowymi, ale nie tylko. Swoje zastosowanie znajduje również w chorobach układu moczowego, jelit, dróg żółciowych oraz wątroby. Obniża ciśnienie tętnicze krwi i polepsza krążenie.

Miód z drzew liściastych jest również niezwykle przydatny we wszelkiego typu schorzeniach lub ranach skóry – mowa tu choćby o przypadkach oparzeń czy odmrożeń. Przyspiesza bowiem proces gojenia się ran.

Miód spadziowy

Konsystencja i krystalizacja miodu ze spadzi

W zakresie swej konsystencji, miód ten charakteryzuje się znaczną lepkością i gęściejszą konsystencją od tej jaką cechują się miody nektarowe. To z kolei wpływa na wagę tego rodzaju miodów – są one nieco cięższe od innych typów miodowych łakoci.

Miody o pochodzeniu spadziowym mają dwojakie właściwości krystalizacyjne. Te powstające w okresie wiosennym mają tendencję do nieregularnego przebiegu tego procesu. W efekcie powstają jedynie pojedyncze, małe grudki. Można rozpoznać je po jaśniejszej barwie. Z kolei te powstające latem, cechują się łatwym uleganiem procesowi krystalizacji. W efekcie na dole substancji powstaje ciało stałe, na górze zaś nadal gromadzi się płynna warstwa substancji.

Żywiczny aromat

W obu rodzajach tego miodu daje się odczuć charakterystyczną woń żywicy oraz igliwia. Aromat ten jest na stałe wpisany w konsystencję miodu. Wynika z faktu, iż pszczoły zbierają spadź tylko w najmniej zanieczyszczonych przez człowieka lasach.

Dzięki temu wyjątkowemu aromatowi możemy poczuć się jak na łonie przyrody, w dzikim lesie, z dala od zatruwających wynalazków cywilizacji i zgiełku dnia codziennego. Szansa na choćby chwilową ucieczkę naszego umysłu do naturalnej kolebki człowieka i wszystkich organizmów żywych – lasu, jest dodatkowym atutem wynikającym ze spożywania tego miodu. 

Cena spadziowego przysmaku

Miód ten różni się od innych nie tylko walorami zdrowotnymi, ale również i ceną. Jest zazwyczaj droższy od pozostałych rodzajów miodu, co wynika ze słabej dostępności spadzi. W niektórych obszarach Polski jest ona bowiem spotykana raptem raz na kilka lat – to wpływa na unikatowość tego rodzaju miodu, a co za tym idzie także na jego cenę. Do tego substancja pojawia się niemal wyłącznie w okresie letnim. Nie zawsze też pojawia się w tym samym miejscu, gdzie już kiedyś została zlokalizowana.

Można więc powiedzieć, że ta naturalna substancja pozyskiwana przez pszczoły (przy pomocy innych owadów) bawi się z, pożądliwym jej wyjątkowych właściwości, człowiekiem – utrudniając mu wykrycie miejsca powstawania. Swoją droga, tajemnicą natury pozostaje odpowiedź na pytanie dlaczego spadź pojawia się raz w tym, a raz w innym miejscu. Wciąż nie uzyskaliśmy jednoznacznego stanowiska nauki w tej sprawie.

Miód spadziowy

Miód ze spadzi jodłowej – wyjątek od reguły?

W warunkach polskich jedynym spadziującym rokrocznie drzewem jest jodła. Nie dość że zaskakuje w tym zakresie regularnością to na dodatek bywają lata gdy proces ten jest u jodły niezwykle obfity. Przykładowo, przy obecności odpowiednich warunków atmosferycznych, jodła może być odpowiedzialna za wytworzenie nawet do pięciu kilogramów spadzi w przeciągu zaledwie jednej godziny.

Miód, na zdrowie!

Wskazane powyżej właściwości lecznice obu podtypów miodu spadziowego powodują, iż można śmiało określić ten gatunek miodu mianem jednego z najzdrowszych. Zresztą każdy miód posiada cenne właściwości prozdrowotne, a co za tym idzie zawsze warto stosować ten naturalny produkt jako dodatek do diety. Wielu z nas było w dzieciństwie karmionych miodem w okresie osłabienia czy też przeziębienia. Być może wielu ludzi kontynuuje taką formę spożywania miodu również w dorosłości. Jeśli tak, to postępują bardzo słusznie, bowiem tego typu miodowe lekarstwo jest nie tylko przydatne, ale i… smaczne. A niedobry smak to przecież częsty zarzut stosowany wobec specyfików mających na celu przywrócić nam zdrowie.

Warto pamiętać, że już jedna łyżka miodu stosowana przez nas każdego dnia jest w stanie, nawet jeśli nie uczynić cuda, to znacząco poprawić naszą kondycję i wspomóc organizm w walce z różnego rodzaju chorobami. A zarazem potrafi także uchronić nasz organizm przed wieloma rodzajami schorzeń.

Na koniec, o spadzi słów kilka

To bez wątpienia intrygujący wynalazek natury z którego – przy pomocy pszczół – może czerpać korzyść człowiek. Intrygujący jest już sam fakt, że za powstawanie spadzi odpowiadają owady, które są w istocie szkodnikami dla roślin i drzew. Używają one soku roślinnego do własnych celów – przede wszystkim pobierają z niego białka, zaś to co im niepotrzebne – a więc cukry, zwracają. Człowiek czerpie więc korzyść z tej – jakby nie patrzeć – żerującej aktywności owadów takich jak mszyce czy miodówki. Ten przykład dobrze obrazuje nam jakimi prawami rządzi się cały świat przyrody – szkoda jednych, jest często korzyścią dla innych organizmów.

Same owady to wyjątkowo inwazyjne stworzenia – przykładowo, z jednej mszycy w przeciągu miesiąca powstaje nawet milion nowych osobników. To nie żart – milion potomków zaledwie jednego przedstawiciela gatunku mszycy! Pomimo tak mnogiej obecności odpowiedzialnych za powstawanie spadzi stworzeń, zagadka prawideł jej powstawania – co zostało już wspomniane, pozostaje w dalszym ciągu nierozwiązana. W składzie chemicznym odnaleźć można między innymi: glukozę, sacharozę, galaktozę, białka oraz rozliczne aminokwasy (np. kwas glutaminowy, glicynę lub serynę). Występują również tlenki potasu, wapń, sód, magnez, żelazo oraz witamina B. Spadź nie jest przeważnie spożywana przez pszczoły z racji na obecność licznych substancji, które są dla tych urokliwych owadów ciężko strawne.

Najczęściej zadawane pytania

Jak smakuje miód spadziowy?

Ten z drzew liściastych odznacza się zdecydowanie nieprzyjemnym smakiem. Z kolei miód ze spadzi iglastej jest dość łagodny w smaku, lekko żywiczny i niezbyt słodki. Mogą w nim występować także kwaśne lub gorzkawe nuty.

Jaki ma kolor miód spadziowy?

Jest ciemny. Przybiera barwy od zgniłozielonej przez szarobrązową aż do prawie czarnej. Ten pozyskiwany wiosną jest zazwyczaj jaśniejszy od letnich.

Jaki ma zapach miód ze spadzi?

Zapach określany jest zazwyczaj jako delikatny, subtelnie korzenny, czasem także żywiczny lub orzechowy.

Na co pomaga miód spadziowy?

Działanie prozdrowotne nie zostało naukowo zweryfikowane. W medycynie naturalnej jest on stosowany w chorobach układu oddechowego, moczowego i krążenia. Jest używany również w dolegliwościach jelit, wątroby i dróg żółciowych.

Jak powstaje miód spadziowy?

Powstaje z wydzieliny mszyc i czerwców, zebranej przez pszczoły z drzew (głównie świerków, modrzewi, jodeł, dębów, lip) oraz roślin rolniczych.

Jaki ma skład miód ze spadzi?

W jego skład wchodzą: węglowodany – ok. 75% (średnio 32% fruktozy i 26% glukozy), woda – do 20%, a także niewielkie ilości witamin (A, B2, B6, C, PP i K ) oraz mikro- i makroelementów (potasu, wapnia, sodu, fosforu, magnezu i manganu).

Kiedy zbiera się miód spadziowy?

Spadź jest produktem nieprzewidywalnym. W zależności od panujących warunków, może być zbierana od maja do lipca lub od sierpnia do października.

Czy miód ze spadzi iglastej i liściastej tuczy?

Jak każda inna odmiana miodu, jest wysokokaloryczny. 100 g miodu dostarcza aż 320-330 kcal (1 łyżeczka to ok. 23 kcal). Należy więc spożywać go z rozsądkiem.

Czy miód spadziowy się krystalizuje? Jak szybko?

Krystalizacja to proces, który zachodzi w każdym naturalnym miodzie. Miód ten krystalizuje powoli i zachowuje płynną konsystencję nawet przez kilka miesięcy.

Autor:

mgr Sylwester Walendziak – uwielbia naturę i wszystko co od niej pochodzi. Z zamiłowania kucharz oraz dietetyk. Od pięciu lat wiedzie nieśpieszne życie na Podlasiu żywiąc się niemalże tylko z tego co sam wyhoduje. Będąc wnukiem pszczelarza podtrzymuje rodzinną tradycje hodowli pszczół. Posiadając szeroką wiedze z zakresu zdrowego żywienia publikuje liczne artykuły w Polskim i zagranicznym Internecie. 

Źródła:

  • pod red. Jerzego Wilde: Encyklopedia pszczelarska. Powszechne wydawnictwo rolnicze i leśne w Warszawie, 2013. ISBN 978-83-09-99028-4.
  • Sławomir Trzybiński: Współczesna gospodarka pasieczna, Tom 2 Rok w pasiece. Wydawnictwo BEE & HONEY, 2013. ISBN 978-83-934875-6-1.
Oceń ten artykuł